Niet te geloven

De Apostolische geloofsbelijdenis ('het Credo') is na de bijbel misschien wel de meest centrale tekst van de kerk, zowel in leer als in liturgie. Rochus Zuurmond, kenner van de teksten van het vroege christendom, legt de Apostolische geloofsbelijdenis uit tegen de achtergrond van haar ontstaanstijd. Dan blijkt deze belijdenis een leidraad te zijn bij het lezen van de weerbarstige teksten van de bijbel.

Zuurmond herijkt klassieke termen uit de geloofsbelijdenis, zoals 'geloven', 'God', 'Kerk' en 'zonde', opnieuw aan hun bijbelse oorsprong. Deze aanpak, die eigenlijk erg voor de hand ligt, verrast en toont de actualiteit van dit oude document. Door het Credo zijn status van leesregel terug te geven bewijst Zuurmond de 21e-eeuwse lezer - en de oude teksten - een grote dienst.

Recensie IZB-Ark

Kritische noot bij de Apostolische Geloofsbelijdenis
In Niet te geloven werpt prof. dr. Rochus Zuurmond een nieuw licht op de geloofsbelijdenis. Een leerzaam en verdiepend betoog.

Rochus Zuurmond start Niet te geloven met de achtergrond en het ontstaan van de belijdenisgeschriften. Hij behandelt de Apostolische Geloofsbelijdenis in delen, vanuit de grondtekst. De Hebreeuwse en Griekse benaming licht hij toe. Dit levert nieuwe inzichten op.

Niet te geloven is geschreven voor de kenner van het christelijk geloof. De nodige basiskennis in de Bijbelse en christelijke terminologie is een vereiste bij het lezen van dit boek. De uitgebreide uitleg en achtergrond heeft Zuurmond in een kleiner lettertype geschreven. Ook voor de geoefende lezer brengt dit een schat aan nieuwe informatie.

Rochus Zuurmond plaatst een kritische noot bij het hedendaags gebruik van de Apostolische Geloofsbelijdenis. Ook over de Nieuwe Bijbelvertaling en de Studiebijbel heeft Zuurmond een scherpe mening. Hij brengt dit puur als zijn mening. Hierbij maakt de schrijver vaak gebruik van benamingen als ‘mijns inziens' en ‘in mijn optiek'. Dit maakt Niet te geloven niet opdringerig, maar juist prikkelend om zelf na te denken en een mening te vormen.

Zuurmond behandelt in deze 138 pagina's zoveel thema's, dat hij er wel drie boeken mee kan vullen. Dit maakt Niet te geloven geen eenvoudig boek om te lezen, maar wel vernieuwend en uitdagend. Durft u het aan?

Sanne van de Kamp
Februari 2012