In veel gemeenten en kerkgenootschappen mogen vrouwen niet preken, geen sacramenten bedienen, geen ambt bekleden, geen leiding geven.
George en Dora Winston laten zien dat deze traditie is ontstaan na de tijd van het Nieuwe Testament. Dat zij gebaseerd is op de onbijbelse gedachte dat de man geschapen is om leidng te geven en de vrouw om onderdanig te zijn.
Vrouwen in de gemeente van Christus is het resultaat van jarenlang grondige studie van de Bijbel, die zij beschouwen als het geïnspireerde en gezaghebbende Woord van God. Ze laten zich niet leiden door de feministische kritiek op de overheersende postitie van de man, maar door Gods Woord. Ze lezen heel goed wat er staat. Dat is de kracht van Vrouwen in de gemeente van Christus; een goudmijn van heldere en gedegen exegese; een standaardwerk als het gaat over de bijbelse positie van de vrouw in de gemeente van Christus!
Zij analyseren de zes levensterreinen waarop God mannen en vrouwen samen laat functioneren: schepping, staat, arbeidssituatie, huwelijk, gezin en gemeente.
Alleen in het huwelijk is de man het hoofd van zijn vrouw. Op alle andere levensterreinen verleent God zowel aan mannen als aan vrouwen gezag. Ook in de gemeente van Christus.
Vrouwen in de gemeente van Christus wil ons terugbrengen bij het begin, bij de scheppingsorde en bij het voorbeeld van Jezus. Op Pinksteren stortte God zijn Geest uit op mannen en vrouwen. In de tijd van het Nieuwe Testament werden alle discipelen van Jezus ingeschakeld in de verkondiging van het evangelie, de opbouw van de gemeente en de uitoefening van de ambten, zonder onderscheid.
Er waren vrouwelijke profeten, apostelen, diakenen en oudsten. Hoeveel ruimte krijgen vrouwen in onze tijd om de Heer te dienen met de gaven die zij ontvangen hebben?
Dat is het dringende appèl van de Winstons aan de gemeente van nu.
