De hemel is van zout

Annemarije, 42 - gescheiden - één zoon, is haar natuurlijke moeder op het spoor. Haar adoptiemoeder Marieke is al zo'n twintig jaar geleden overleden.

Dit nieuwe verlies heeft Annemarije niet kunnen rijmen met het geloof in een God die luistert. Ook haar adoptievader Anne kan zijn vrouw maar niet echt loslaten.
Annemarijes zoektocht naar haar roots zet veel in beweging, bij allebei.
Een opmerkelijk luisterende rol is er daarbij voor Frieda, hartsvriendin van de overleden moeder Marieke.

De hemel is van zout is ten diepste een indringend gesprek tussen Annemarije en vader Anne over identiteit, lijden en geloof, tegen het decor van het authentieke Groningse landschap dat met trefzekere penseelstreken wordt neergezet.

Mance ter Andere (1934) is gepensioneerd onderwijsman ( schoolleider, later docent Nederlands). Hij schreef eerder Als een pleister van de rauwe huid, De rand van het heelal, Kinderen van Cham, de korte biografie De Cocon (in coproductie) en het essay Maar wat geloof je dan eigenlijk nog? Hij was ook columnist van verschillende tijdschriften.