Voetlicht

Als Marilène van haar vader te horen krijgt dat hij een terminale ziekte heeft beseft ze dat ze behalve haar vader, straks ook haar hoop op vaderliefde zal moeten begraven. Het verlangen naar die liefde heeft haar in het verleden op doodlopende wegen gebracht.

De laatste weken van zijn leven brengt haar vader door in Marilène's huis en gaandeweg ontdekt ze welke last hij met zich meedraagt. Pijn en onmacht vullen de ziekenkamer en zorgen ervoor dat vader en dochter elkaar niet kunnen bereiken. 

Als spreken onmogelijk is geworden, ondervindt Marilène dat ook daden kunnen helen.