Gedreven helpers

Gedreven helpers - dat geldt voor de mannen en vrouwen die actief waren in de hulporganisaties waaruit in 2000 Cordaid ontstond. Deze grootste katholieke organisatie voor ontwikkelingssamenwerking telt vijf voorlopers: het RK Huisvestingscomité (1914, voortgegaan als Mensen in Nood), Memisa Medicus Mundi (1925), Cebeo (voortgekomen uit het Centraal Missie Commissariaat met wortels teruggaand tot 1912), de Bisschoppelijke Vastenaktie (1961) en de Bond zonder Naam (1938). De vijf voorlopers begonnen als vrijwilligersorganisaties. Ze waren wereldwijd actief op de gebieden van humanitaire noodhulp, en missie- en ontwikkelingssamenwerking. Getroffen door het gebrek van anderen én vanuit de wens om ook immaterieel iets te bieden, werd ondersteuning geboden. Cordaids verleden is door Annelies van Heijst gereconstrueerd door de lens van het ideële erfgoed. Deze benadering geeft een indringend beeld van de gedreven helpers en hun organisaties van wie de identiteit bestond uit de combinatie van katholiek zijn en hulp verlenen.