Lieflijkheid en samenbinders

Facetten uit de kleine kerkhistorie rondom ds. Nicolaas Hendrik Beversluis, praeses synodi 1907

Aan de fusie tussen 'Ledeboerianen' en 'Kruisgezinden' in 1907 tot de Gereformeerde Gemeenten zijn ten nauwste twee namen verbonden: Ds. N.H. Beversluis en Ds. G.H. Kersten. In Rotterdam woonden ze slechts tweehonderd meter van elkaar. Zij vormden samen 'de ziel van de vereeniging'! Ze deelden veel samen: hetzelfde genadeleven dat uit God is; ervaring in het onderwijs vóór de Heere hen riep tot het predikambt; en een sterk besef van de noodzaak van een geordend kerkelijk leven. Vanaf 1900 hanteerden zij in hun kerkelijk streven de stokken 'Lieflijkheid' en 'Samenbinders' (Zacharía 11:7). Van de eerste Synode der verenigde kerken werd Beversluis (57) preses en Kersten (25) scriba. Bleef laatstgenoemde overbekend, eerstgenoemde veel minder. Daarom: Dit boek voorziet in een behoefte.

De auteur, Ds. C. de Jongste uit Tholen, heeft de eerste druk van zijn levensbeschrijving over Ds. N.H. Beversluis (Klacht en Jubel) herzien en aangevuld. Door interessante vondsten was hij in staat niet alleen een boeiende biografie samen te stellen over de hoofdpersoon, tevens konden plaatselijke en landelijke facetten uit de 'kleine kerkhistorie' worden weergegeven. Kerkhistorici oordeelden dat in dit boek heel veel materiaal over de wortels en beginjaren van de Gereformeerde Gemeenten goed leesbaar is vastgelegd: "Wie zich daarin wil verdiepen, kan dit boek onmogelijk ongelezen laten." Dat rechtvaardigt in dit herdenkingsjaar een herziene druk voor geïnteresseerden in de 'kleine kerkhistorie', bijzonder voor de nazaten van Ledeboerianen en Kruisgezinden, aan wie dit boek is opgedragen.